Er moet zo verschrikkelijk veel gebeuren.

Het lijkt eenvoudig. Je hebt je bedrijf en je maakt een kopie in Nederland.
Het assortiment is er. De recepten zijn er. De verpakkingen etc. etc.
Maar daar vergiste ik me behoorlijk in.

Wat je nu leest bijvoorbeeld. De Blog. In het Nederlands…
Die deel uitmaakt van een site. En ik neem aan dat de meeste Nederlanders die graag in het Nederlands in plaatst van in het Frans lezen.
En die was er dus niet.

Nu maak ik zelf de sites voor onze activiteiten, dus technisch zit daar weinig moeilijks bij. Maar wat het wel lastig maakt is … Tijd!
Die is er zo wie zo te weinig. En de site “even” naar het Nederlands ombouwen, dat kost enorm veel tijd.
Niet alleen de teksten van de site, maar ook alle logo’s en illustraties.
Alle labels van producten moeten naar het Nederlands met een deel Nederlandse productnamen.
Bijvoorbeeld de berkenwijnen heten in Frankrijk “Dame de la Forêt” en in Nederland “Dame van het Woud”.
De Berkenvodka heet in Frankrijk “Arièjo!” en in Nederland “De Boom der Wijsheid”.
Op zich alleen de naam aanpassen, maar het korte “Arièjo!” neemt behoorlijk minder ruimte in op een etiket dan “De Boom der Wijsheid”.
Dus de opmaak van de etiketten moet voor een groot deel ook aangepast worden.

Het is zover. De kogel is door de kerk.
We gaan ons bedrijf, Le Bétuliculteur, dat we sinds 2016 in Frankrijk uitoefenen, naar Nederland “kopiëren” en gaan ook in ‘ons geboorteland’ ons ambacht uitoefenen.
In een notendop : Het beheren van biologisch gecertificeerde berkenbossen, het oogsten van bio berkensap en het op ambachtelijke wijze maken van diverse exclusieve afgeleide producten van berkensap.
Ik zal hier verslag doen van het in Nederland opzetten van een “voedselbosbouw-activiteit” die nog niet bestaat….

Het is een beetje een gek gevoel… een soort van omgekeerde “Ik Vertrek”…